Τώρα οι συσκευές θα μας μάθουν γράμματα; [Γιάννη Κοντού]

Στον Μίλτο Σαχτούρη

Όταν βρέχει τα καλώδια του τηλεφώνου

μέσα στη γη συστρέφονται, αγριεύουν και

γίνονται ρίζες. Τα λόγια μένουν μόνα, ξεραίνονται.

Κάτι φωνές πάνε να βλαστήσουν.

Πάνε να γίνουν ησυχία.

(Η φωνή σου μένει θρόμβος στο καλώδιο.)

Τώρα όλες οι οθόνες προβάλλουν:

ένα μήλο, που δεν τρώγεται

ένα μήλο, που μόνο βλέπεται

ένα μήλο, που δεν σαπίζει

ένα μήλο, όπως ο θάνατος.